|Πυξίδα ζωής| της Χριστίνας Παπαδοπούλου

Στο χάος της αδιαφιλονίκητης μοναξιάς παραδώσου στην ανάμνηση εκείνου του   ζεστού αγγίγματος,  μια μουσική νωτισμένη με χρώματα νεφελώδης και φλογερή,πλανεμένη αδημονεί να ξαποστάσει σε μια καρδιά  ν’αφουγκραστεί τους χτύπους της ν’ανασάνει τις στάλες αλήθειας της γεύσου τη θέρμη της…

|Xωρίς επαφή| του Αντώνη Βασιλάκη

Στη ζωή μας,συνυπάρχουν τα υποκείμενατης αποδοχής και της απόρριψης. Κι εσύ, ξαπλώνεις γυμνή.Γεύεσαι την κάθε αράγιστη ηδονή. Σκέψου μόνο ένα λεπτό,εκείνες που δε γεύτηκαν ποτέ,το σώμα ενός άλλου,εκείνες που συσσώρευσαν μια ολόκληρη ζωή,τα αφόρητα ερωτικά τους βάσανα. Εκείνες,που νιώθουν περιττές. 

|Βουβή παράκληση| της Ξανθίππης Γιωτοπούλου

Θρηνώντας για μια απώλεια που δεν είναι δική μου Βρίσκομαι στην άλλη άκρη της γραμμής Να προσπαθώ να δώσω κουράγιο σε φίλους Να προσπαθώ να δώσω κουράγιο σ’εμενα Μέσα από λέξεις παρηγοριάς που μας έχουν μάθει  Μα, αυτές τις λέξεις…

|Αγγίγματος κορύφωση| του Γιώργου Ταρασίδη

Μίας αλυσίδας  είμαστε δέσμιοι ονειροπόλοι  Αθέατοι διακινητές σκέψεων κι αισθημάτων  Μολαταύτα αέναοι στοχαστές χαμένων νιάτων  Μα κάποιου τρυφερού αγγίγματος σταυροφόροι Αδιάκοποι αναζητητές της ανθρώπινης ουσίας  σε αυταπάτες μιας ευτυχισμένης στιγμής  που σταματούν εκεί στην μακρά πορεία της ζωής  Τολμηροί καταχραστές…

|Το τελευταίο μήνυμα| του Γιώργου Δρίτσα

Τα κουμπιά χτύπαγαν πάνω στην επίπεδη οθόνη. Για ώρες το μόνο που ακουγόταν ήταν τα συνεχόμενα “κλικ κλικ” και “ταπ ταπ” από τη μεριά που καθόμουν. Η αλήθεια είναι ότι ποτέ δεν κατάλαβα πώς γίνεται να αντικαταστήσεις το ανθρώπινο άγγιγμα με…

|Χρόνος ΙΙ| της Γεωργίας Καραθανάση

Κι έτσι ξεκίνησαν να περνούν  Τα δευτερόλεπτα,  τα λεπτά και οι ώρες  Χωρίς το βλέμμα σου μέσα στα μάτια μου Χωρίς τα χέρια σου να πνίγουν τον λαιμό μου Κι έγιναν μέρες  Κι έγιναν βδομάδες και μήνες  Χωρίς έναν ήχο…

|Ανθρώπινο άγγιγμα| της Hera Green

Και κάπως έτσι διέλυσεςΤην πραγματικότητα που τόσο ευλαβικά είχα χτίσειΚολυμπώντας στην γλυκιά ψευδαίσθησηΜε ένα σου μόνο άγγιγμα Έτσι όπως με κράτησεςΣφιχτά μέσα στα χέρια σουΕμβρόντητα κατέρρευσε κάθε ματαιότηταΠου έσερνα στης ζωής το όνομα Έτσι όπως με έσφιξεςΤους ήχους όλους σβήνονταςΑφήνοντας…

|Τα πάντα είσαι εσύ| του Ευριπίδη Μανουσουδάκη

Κάθε βράδυ σε βρίσκω εκεί  Στο ίδιο μέρος να με θωρεις  Πότε να μου χαμογελάς  Και πότε να με ρωτάς γιατί  Πάντοτε με περιμένεις εκεί  Πάντοτε θες να έρχομαι σε σένα  Ξέρεις ότι σε αγαπώ  Μα θέλεις να το βλέπεις…

|Στο πρώτο ραντεβού| της Κωνσταντίνας Μυλωνά

Οι δυό, μετά πολλών μυνημάτων και βιντεοκλήσεων, επιτέλους στο μπαράκι της γειτονιάς τους. Αυτός αμήχανος Αυτή αβέβαιη Αυτοί ανέτοιμοι,                   -πώς να γκρεμίζούν  τ’ άψογα τους ερείπεια-  στο πρώτο άγγιγμα, στο πρώτο χάδι.

|Αυτό το άγγιγμα αγαπώ| της Διονυσίας Αδαμοπούλου

Το φευγαλέο και το στιγμιαίο Αυτό το άγγιγμα αγαπώ Το αυθόρμητο και το πηγαίο Που κλείνει μέσα του το σ’ αγαπώ Την ώρα που δουλεύεις Τη στιγμή που μαγειρεύεις Την ώρα που ξυπνάς Και τη στιγμή που χουζουρεύεις Πριν πας…

|Πνοές ζωής| της Γεωργίας Σαρρίδου

Μόλις άρχισα να ζω.  Την ημέρα που αντίκρυσα τη θέρμη των χεριών σου πήρα αναπνοές.  Άκομψες και κοφτές στα πρώτα φτερουγίσματα τους.  Μόλις άρχιζα να ζω, μη ξεχνάς.  Κανείς δεν άγγιξε ως τότε την ταλαίπωρη και σκοτεινή καμάρα της ψυχής…

|Άνιωθη γενιά| της Κατερίνας Δαμιανίδη

Προσοχή: οι παρακάτω λέξεις θα σε κάνουν να νιώσεις άβολα Μα μη φοβάσαι, δε θα σε πληγώσουν, είναι δώρα άδολα Ανάμεσα σε ατομικές φούσκες επιβιώνουμε Δε θα πω ζούμε, αφού πραγματικά τίποτα δε βιώνουμε Εδώ θα βρεις όσα σκόπιμα θα…

|Το ανθρώπινο άγγιγμα| της Γαρουφαλιάς Στέτου

Κρύα δάχτυλα σε μια δεξαμενή θερμών πηγών, εισπνέεις κρύο αέρα, το σώμα σου καίγεται στους 38 βαθμούς, κι εσύ επιπλέεις σαν αμφίβιο, βγαίνεις να λιαστείς στο καταχείμωνο και τα χιόνια. Ταλαίπωρη ψυχή, ταλαίπωρο σώμα, ταλαίπωρα νεύρα που συσπώνται μπροστά από…

|Στιγμή| της Άννας Εμμανουήλ

Με διάφανα φτερά, Σε μια ευθεία χαραγμένη στο φως, Σε μια γυάλινη γραμμή, Σπάω τις λέξεις στον έρωτα. Ακούς; Τα νύχια μου να σε ακουμπούν, Και το δέρμα να ανατριχιάζει στο κρύο των άκρων σου, Να πληθαίνουν τα φωνήεντα μέχρι…

|Ερινύα| της Ισιδώρας Ευστρατίου

[...] Σαν ερπετά καμωμένα με κείνα τα κεφάλια που όπου ρίξουν το βλέμμα ερημώνουν καθετί όμορφο βρίσκεται στις γειτονιές μου… φίδια τυλιγμένα σε ανθρωπομορφισμού εικόνες [...]

|1ος Πανελλήνιος Διαγωνισμός Ποίησης – Narrativa Magazine|

Η Narrativa Media & Arts και το Narrativa Magazine διοργανώνουν τον 1ο τους Πανελλήνιο Διαγωνισμό Ποίησης με θέμα: Το Ανθρώπινο Άγγιγμα. Η δύναμη της ανθρώπινης επαφής και επικοινωνίας την εποχή που διανύουμε, όπου η τεχνολογία κρατά τα ηνία στην επικοινωνία. Ποια είναι η ουσία και η αξία του ανθρώπινου αγγίγματος;

|Αυθεντικές Ποιητικές Κυριακές @ Foyer Art Stage 20/10/2024

Από τις 21 Απριλίου 2024 και για μία Κυριακή κάθε μήνα, από τις 7 μ.μ – 9 μ.μ, η Narrativa Media & Arts, το Περιοδικό Narrativa και οι Συνεργάτες του θα βρίσκονται στο Foyer Art Stage, παρουσιάζοντας τη δουλειά νέων αξιόλογων ποιητών αλλά και προσκαλώντας…

|Έκθεση Φωτογραφίας @Foyer Art Stage 20-23/10/24|

Η Narrativa Media & Arts, το Περιοδικό Narrativa και οι Συνεργάτες του, από την Κυριακή 20 Οκτωβρίου 2024 και με διάρκεια τριών ημερών, στο χώρο του Foyer Art Stage, παρουσιάζουν το φωτογραφικό υλικό που συνέλεξε η Κωνσταντίνα Ρισσάκη, μέσα από ταξίδια κι εμπειρίες…

|Κατακτώντας την Κάρμεν| της Αριστέας Σταυροπούλου

[...] «Το βασικό είναι, όποτε χρειάζεσαι ανάσα, να γυρίζεις ανάσκελα και να ξεκουράζεσαι για λίγο, να παίρνεις τον χρόνο σου. Κι αυτό ισχύει για μέσα και για έξω από τη θάλασσα», είπε ξαφνικά και με σταθερή φωνή ο παππούς εκείνο το απόγευμα, κοιτάζοντας προς το ιστιοφόρο [...]

|Tο κέντημα| του Αποστόλη Ρομμέου

[...] Δυο πολυθρόνες μασίφ και στενές, θύματα του βάρους που ξεκουράζει πάνω τις λάθος επιλογές του. Το βάρος που καταπίνεται στα βελούδινα μαξιλάρια, τα βουλιάζει και στραβώνει τα μασίφ πόδια προς τα έξω. Ημίφως [...]

|Βουβή απώλεια| Ανωνύμου

[...] Και ποτέ δεν τσούγκρισαν δύο ποτήρια κόκκινο κρασί μπροστά από κάποιο τζάκι. Κι αφού δεν είχα εσένα, έκανα ό,τι καταλάβαινα, χωρίς στ' αλήθεια να καταλαβαίνω τι κάνω. Χωρίς να καταλαβαίνω γιατί έπρεπε χωρίς εσένα να ζήσω [...]

|To κορίτσι με το αόρατο στέμμα| της Κατερίνας Λακαφώση

[...] Κανείς δεν μπορεί να ακούσει μια ψυχή αν δεν είναι σιωπηλός, κανείς δεν μπορεί να κάνει μια πεταλούδα να τον πλησιάσει αν δεν είναι ακίνητος.  Τα λόγια είναι άχρηστα πολλές φορές και αυτό το καταλαβαίνει κάθε φορά που έρχεται στο δάσος, γιατί νιώθει αποδοχή και δεν χρειάζεται να δίνει εξηγήσεις [...]

|QR Code| του Χρίστου Ρ. Τσιαήλη

[...] ΔΑΝΑΗ: Τρομάζω, τρομάζω για όλα αυτά που γίνονται. Τρέμω που η αγάπη  μας, η σχέση μεταξύ μας, οι συζητήσεις μας, όλα πλέον αφορούν την  ανθρωπότητα όσο ποτέ άλλοτε. Δεν θέλω να δίνω λόγο σε κανένα!  Δεν είμαστε όλοι οι ίδιοι! Δεν αντέχω όλη αυτή την αφομοίωση!  [...]

|Γυναίκα| του Κώστα Λαζαράκη

[...] Τα κοσμήματα λαμπυρίζουν αρώματα, και το δέρμα από κάτω γεμίζει σημάδια. Ποιος αγκάλιασε την κτητικότητα χωρίς να γευτεί την εκμετάλλευση; [...]

|Εννέα| του Αδάμου Στύλα

[...] Για τα μεσημέρια του, τις στιγμές προτού μαγειρέψει, που στο ψυγείο και στα ντουλάπια της κουζίνας τους υπήρχαν πια μόνο τα απολύτως απαραίτητα· όπως αγαπούσε να του λέει: «μοναχά ό,τι χρειαζόμαστε, για τα υπόλοιπα έχουμε ο ένας τον άλλον» [...]

|I heard the bells on Christmas day…| της Ελένης Σοφού

Άκουσα των Χριστουγέννων τις καμπάνεςΟ ήχος τους απλωνόταν σε όλη τη γηΕυχήθηκα χαρά σε όλα τα παιδιά και τις μάνεςΚαι στα κανόνια του πολέμου αιώνια σιγή. Ευχήθηκα αρρώστειες ποτέ πια να μην υπάρξουνΕυχήθηκα να βυθιστούν στο χώμα τα σπαθιά,Ευχήθηκα όλα…

|Perfect answer| της Anastasiia Malakhova

We live in the same city,but we have the means of communicationantonymically different.Most of the time, I talk via dancingbecause that’s the only wayeveryone gets their perfect answer.I can’t wait for our meeting,I hear rhythms and shots echoing throughout the…

|Η μάνα μου η Σμύρνη| της Ελένης Σοφού

Σμύρνη μου, ήσουν και θα είσαι πάντα μάναΑρχόντισσα γλυκιά κι ωραία.Μεγάλωσα στην αγκαλιά σου,Περπατώνας με τ΄αδέλφια μου στην προκυμαία. Περνάγαμε από τα φιλικά μας σπίτιαΠου οι πόρτες τους ήταν ανοιχτές,Μάς χαιρετούσαν με αγάπη καιΠάντα με ζεστές καρδιές. Καθόμασταν στην προκυμαίαΓαλήνιοι…

|Το λαχείο| της Χρύσας Καρδαρά

Ήταν 20 Δεκεμβρίου. Η σύμβαση της Ελπίδας με το βιβλιοπωλείοέληξε. Ένα οκτάμηνο γεμάτο με προσδοκίες και αναμονές – έληξε – και ηΕλπίδα επέστρεψε στην ανεργία. Στην ανεργία που τη γνώριζε καλά. ΗΕλπίδα δεν πρόλαβε να γνωρίσει τη μητέρα της, την…

|Το θλιμμένο κρεμμυδάκι| της Μαρισόφης Αργυροπούλου

Μια φορά κι έναν καιρό, ζούσε σε μια πόλη πολύ μακριά από εδώ που δε μοιάζει με καμία άλλη πόλη, ένα μικρό και στρουμπουλό, γκρι, κρεμμύδι. Το κρεμμυδάκι αυτό, κάθε πρωί έβγαζε την πάνω φλούδα του, φορούσε την κρεμμυδένια κάπα…

|International Language| της Αγγελικής Δεληθανάση

Πρόσωπα, χέρια, πόδια, αποτυπώματα, χνάρια, μυρωδιές. Όλα όσα έχουμε ξεχάσει. Ήαγνοούμε. Έχει σημασία; Αγνοώ σημαίνει επιλέγω να ξεχάσω.Το πρόσωπό μου, σε μια κάμερα αεροδρομίου. Το πρόσωπό μου. Σε έναν φάκελο αστυνομίας.Εγώ θέλω να βλέπω το πρόσωπό μου σε κορνίζες στο…

|ΕΝΑ ΝΟΜΗΣΜΑ,ΟΔΥΝΗ ΚΑΙ ΗΔΟΝΗ| της Κωνσταντίνας Μυλωνά

Ο Μίμης ξαπλωμένος στο κρεβάτι. Πλάϊ του δυό, λεοπάρ, χειροπέδες κι ένα κουτάκι σοκολοτάκια.-Έτοιμος; Ανοίγοντας τις ομπρέλες για τη λήψη ο Μιχάλης.-Μισό, γυρίζοντας την σελίδα.-Πάλι αυτό; Τοποθετώντας τον τρίποδα μπρός απ’ τα πόδια του κρεβατιού. ο Φάνης παραδίπλα, έντεινετις ασκήσεις…

|Άτιτλο| της Μαρίκας Ασάν

[...] Είσαι ακόμη ένας άνδρας που πόθησα μα δεν είχα. Να δέχεσαι τη μοίρα σου ως έχει Και πού και πού να νομίζεις πως γράφεις ποιήματα [...]

|Άτιτλο II| της Γιώτας Συντέτα

Έχει ξεκινήσει το ταξίδι του μέρα με τη μέρα τον βρίσκει τον προορισμό του, φτάνει σε αυτούς που εκτιμώ και αγαπώ μέσα στην αλήθεια μου, μια ποιητική συλλογή βγαλμένη μέσα από τη ζωή περιέχοντας στίχους αληθινούς με πένα βουτηγμένη μέσα…

|Στον πίνακα| της Δήμητρας Κανάκη

Ερχόμαστε άγραφοι πίνακες Κ σιγά σιγά ότι ζούμε μα ότι,  παίρνει τη θέση του εκεί.  Κάποια σημεία του πίνακα έχουν χρωματιστές γραφές κ άλλα σκούρες ή κ γκρι.  Τάμπουλα ράσα εμπειρίες γνώσεις,  μαθήματα, παθήματα, χαρά, πόνος κ λύπη. Σε ένα…

| ΣτηνΑντοχή! | Γιώργος Ερνέστο Μουρελάτος

Διαλέξετε τη δωρεάν εφαρμογή που επιθυμείτε. Σε αυτό το βιβλίο περιέχονται ποιήματα από τρεις σκονισμένες συλλογές μου: 1. Αγκάθι2. “Γράμματα από το το Stirling House, πρώτος όροφος”3. Σύλλογος Γητευτών της Πεταλούδας Θα έλεγε κανείς μια ανθολογία ποιημάτων, που ήρθε ο…

Έναρξη λειτουργίας της Ψηφιακής Βιβλιοθήκης «Πηνελόπη Δέλτα»

Αγαπητοί μικροί και μεγάλοι φίλοι, σας καλωσορίζουμε στην Ψηφιακή Βιβλιοθήκη «ΠΗΝΕΛΟΠΗ ΔΕΛΤΑ». Η βιβλιοθήκη δημιουργήθηκε προς τιμήν της Πηνελόπης Δέλτα και θα φιλοξενήσει σταδιακά όλα τα έργα της σπουδαίας Ελληνίδας συγγραφέως, μέσα από προσεγμένες ψηφιακές εκδόσεις βιβλίων, που θα μπορείτε…

|Παπαδιαμάντης| της Μαριάννας Λαμπίρη, στο Θέατρο της ΑΣΚΤ, Πειραιώς 256

Συντελεστές παράστασης: Σύλληψη-Σκηνοθεσία: Μαριάννα Λαμπίρη Δραματουργία: Ομάδα Κύκλος Σκηνικά: Έλλη Σπάνια Κοστούμια: Ιωάννα Τιμοθεάδου Φωτισμοί: Ελευθερία Ντεκώ Μουσική: Γιάννης Στρατάκης Φωτογραφίες: Στέλιος Αγγελίδης Β. σκηνοθέτη/video: Ελένη Κορακάκη Επιστημονικοί συνεργάτες: Δρ. Φ. Δημητρακόπουλος, Δρ. Β. Λαμπροπούλου Ηθοποιοί: Μαριάννα Λαμπίρη, Σοφία Λιάκου,…

Αυθεντικές Ποιητικές Κυριακές @ Laluk Cafe-Bar, 29/01/2017

Τί είναι. Από τις 13 Δεκεμβρίου 2015 και κάθε 2η και 4η Κυριακή του μήνα, από τις 6 μ.μ – 9 μ.μ, το Μαύρο Πρόβατο και οι Συνεργάτες του θα βρίσκονται στο Laluk Cafe-Bar, παρουσιάζοντας τη δουλειά νέων αξιόλογων ποιητών…

|ΤΟ ΒΑΛΣ ΤΗΣ ΜΕΛΑΓΧΟΛΙΑΣ| της Βασιλικής Δραγούνη

Ας μελαγχολήσουμε μαζί. Είμαστε τόσο θλιβεροί στον σοβαρό χορό μας και τις επίμονες ματιές μέσα στους σκιασμένους καθρέπτες της ύπαρξής μας. Ας δώσουμε στην αγάπη ένα άλλο νόημα. Είμαστε τόσο βέβαιοι πως τύχη και μοίρα ενώθηκαν σε κάποιο υβρίδιο αμυδρής…

[ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΑ ΜΠΟΥΚΩΜΑΤΑ – Nobody’s perfect!] της Αθηνά Παππά, στο L.A. (Life n’ Art) Theater.

Τρία νέα παιδιά, ο Σωτήρης, η Σύλβια και ο Φρέντυ σχηματίζουν μια “κολεκτίβα” δημιουργώντας μια ανορθόδοξη οικογένεια. Η αρμονική τους συνύπαρξη αναστατώνεται μετά από τη ξαφνική εμφάνιση μιας εκρηκτικής περσόνας της μητέρας του Σωτήρη. Απρόσμενες καταστάσεις και καινούργια πρόσωπα εισβάλλουν…

|Η αρρώστια της νιότης|, από τον Δημήτρη Λάλο , στο θέατρο Ακαδημία Πλάτωνος

Μετάφραση – Σκηνοθεσία: Δημήτρης Λάλος Σκηνικά: Μιχάλης Σαπλαούρας Κοστούμια: Βασιλική Σύρμα Βοηθός σκηνοθέτη: Γιάννα Τζερμιά Φωτογραφίες/Video: Θάνος Κερμίτσης Αφίσα: Θωμάς Παπάζογλου Παίζουν: Ξένια Αλεξίου, Τάσο Δέδες, Νατάσα Εξηνταβελώνη, Κρίστελ Καπερώνη, Χριστίνα Μαριάνου, Γιώργος Τριανταφυλλίδης, Ουσίκ Χανικιάν Βιομηχανική Σκηνή – Θέατρο…

|Μήδεια|του Δημήτρη Ζουγκού, στο θέατρο Αγγέλων Βήμα.

Ταυτότητα Παράστασης: Κείμενο: Δημήτρης Ζουγκός Σκηνοθεσία: Αυγουστίνος Ρεμούνδος Κοστούμια – Σκηνικά: Τόνια Αβδελοπούλου Σχεδιασμός φωτισμού: Βαγγέλης Μούντριχας Διδασκαλία χορογραφίας Φλαμένγκο : Ηλέκτρα Χρυσάνθου Βοηθός σκηνοθέτη: Νίνα Ντούνη Φωτογραφίες: Νικολέτα Γιαννούλη Video- Trailer: Νικήτας Χάσκας Αφίσα: Αλέξανδρος Βενιέρης Ερμηνεύουν: Έλενα Τυρέα…

| Αυθεντικές Ποιητικές Κυριακές – Mini Festival| @ The White Rabbit 12-06-2016

Από τις 13 Δεκεμβρίου 2015 και κάθε 2η και 4η Κυριακή του μήνα, από τις 6 μ.μ – 9 μ.μ, το Μαύρο Πρόβατο και οι Συνεργάτες του θα βρίσκονται στο The White Rabbit, παρουσιάζοντας τη δουλειά νέων αξιόλογων ποιητών αλλά…

[Αθηνά Χατζηεσμέρ], ποιητική αποτίμηση της παράστασης στο Σκοπευτήριο της Καισαριανής (9/05/2016).

Το όνομά της Αθηνά Χατζηεσμερ-Εσθήρ ετών 17 40 ετών η τόλμη της Το αίμα της συνάντησε το χώμα λάσπη πηχτή την πέταξε στα μούτρα μας έβαψε την ιστορία βαμμένη κόκκινη με καφέ σώμα με γη γραμμή Η γη γραμμένη με…

[Στάση Α Β Γ- Μακρόνησος] από την Μαρία Μπαρουτά στη Φάμπρικα (τεχνοχώρος)

Συντελεστές Κείμενο–Σκηνοθεσία: Μαρία Μπαρούτα Ερμηνεύουν: Απόστολος Πολύζος, Νίκος Παπαθεοδώρου, Ιάκωβος Βέρδης, Μάνια Σπαθή,Μαρία Μπαρούτα Σκηνικά-Κοστούμια: Ελένη Θεοδωροπούλου Φωτογραφία: S&G Face2Face Photography – Στέλιος Δανιήλ & Γεωργία Σιέττου Στίχοι-Μουσική: Αντώνης Βαλσάμης Βοηθός Σκηνοθέτη: Κατερίνα Στεργίου Επιμέλεια Κίνησης: Σχολή Μπαλέτου Ηλιάκη Γραφιστική…

Αναβολή Εκδήλωσης 22-05-2016, Αυθεντικές Ποιητικές Κυριακές @ The White Rabbit

Αναβολή Εκδήλωσης 22-05-2016 Για δεύτερη συνεχόμενη φορά η Γενική Απέργία μας χτυπά σε ημέρομηνία εκδήλωσης. Γι’ αυτό το λόγο, απαφασίσαμε να αναβάλλουμε την εκδήλωση της Κυριακής 22-05-2016, μιας και θα βρισκόμαστε χωρίς κάνενα μέσο μαζικής μεταφοράς. Υπήρξε η σκέψη η…

|Ο αναρχικός του στρατοπέδου| του Θανάση Πάνου

[...] Ως γνωστόν, ένας καλός αναρχικός δεν χρησιμοποιεί ποτέ τα όπλα του συστήματος. Ιδιαίτερα στον στρατό δεν θα χρησιμοποιήσει μέσον ούτε για άδεια ούτε για τηλέφωνο ούτε καν για να πάει στην τουαλέτα. Αν πάει βέβαια στον στρατό, για να μη σκάσει ο πατέρας του [...]

[Οστέα Ξηρά Σφόδρα], του Περικλή Μουστάκη στο Θέατρο της οδού Κυκλάδων-Λευτέρης Βογιατζής

Σύλληψη-Σκηνοθεσία: Περικλής Μουστάκης Μετάφραση:Γιώργος Κοροπούλης Διαμόρφωση Σκηνικού Χώρου: Ελένη Σουμή Κοστούμια: Μάριος Ράμμος Φωτισμοί:Αλέκος Αναστασίου Μουσική Επιμέλεια:Ντίνα Σταματοπούλου Βοηθοί Σκηνοθέτη:Αννίτα Καπουσίζη, Ντίνα Σταματοπούλου, Γκέλυ Πεντεφούντη Φωτογραφίες:Γιάννης Μαρμάρας, Σπύρος Αλιδάκης Γραφιστικά:Γιάννης Στύλος Promo video:Σπύρος Αλιδάκης Παραγωγή:Εταιρεία Θεάτρου Άσκηση και Η νέα…

Αυθεντικές Ποιητικές Κυριακές @ The White Rabbit 08-05-2016

Ανακοίνωση αναβολής Εκδήλωσης της 08-05-2016 Το Περιοδικό Μαύρο Πρόβατο της Atta Labs Inc. βρίσκεται στη δυσάρεστη θέση να ανακοινώσει πως η εκδήλωση των Αυθεντικών Ποιητικών Κυριακών στις 08-05-2016 αναβάλλονται μέχρι νεωτέρας, λόγω της ψήφισης του νομοσχεδίου στη Βουλή. Η Atta…

[Συναγερμός Ποίησης], Ποιητικές Γέφυρες (21/03/2016), της Μαρίας Ευθυμίας Γιαννάτου

Μακρόστενα τα πλαίσια του κτιρίου σας διάσπαρτα στον Κορυδαλλό σπιρτόκουτα άνθρωποι-ξύλα με κόκκινες ιστορίες σφραγίδα η ποινή τους και για τους ίδιους Το σκοτάδι για μια φορά απομακρύνθηκε έπεσε εκεί στις κάτω γωνίες όπως του άρμοζε τιμωρημένο Πάνω στην φοβία…

[Το Πορτραίτο], της Εύας Πετροπούλου Λιανού στον Πολυχώρο Άγκυρα.

Σενάριο- Σκηνοθεσία: Ελένη Κορακάκη Βασισμένο στο ομώνυμο έργο της συγγραφέως Εύας Πετροπούλου Λιανού Βοηθός σκηνοθέτη: Μάνος Μπιλγκίν Σχεδιασμός φώτων- φωτογραφία-Videoart- Αφίσα: ΝίκοςΤσίρος Κοστούμια- Σκηνογραφία: Μάγδα Καλέμη Κινησιολογία : Βαγγέλης Παπαδάκης Μουσική –τραγούδι : Francois Cordigiani Ηθοποιοί:Μάριος Σουγιουτζόγλου: Ζαχιρ – Γιώργος,…

«Οι Ποιητές μπαίνουν Φυλακή»

Η “Atta Labs Inc.” και το «Περιοδικό Μαύρο Πρόβατο» σε συνεργασία με τη Γενική Γραμματεία Αντεγκληματικής Πολιτικής του Υπουργείου Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων διοργανώνουν στις 21 Μαρτίου 2016 στο Παράρτημα του Σχολείου Δεύτερης Ευκαιρίας (ΣΔΕ) «Γεώργιος Ζουγανέλης» του Νοσοκομείου…

“Θεατραναλύσεις” από το Μαύρο Πρόβατο – Δελτίο Τύπου

ΔΕΛΤΊΟ ΤΥΠΟΥ -σχετικά με τις δωρεάν Θεατραναλύσεις του Περιοδικού Μαύρο Πρόβατο- Η Atta labs Inc.- Μαύρο Πρόβατο, δραστηριοποιείται στις τέχνες και προσπαθεί να αφήσει ένα πρωτότυπο στίγμα με τα μεθοδολογικά εργαλεία της, την οργανωτικότητα της και τις δράσεις που διοργανώνει.…

[Η Τσερλίνε και το σπίτι των κυνηγών], στο Θέατρο του οδού Κεφαλληνίας (Α’ σκηνή).

Μετάφραση: Βασίλης Πουλαντζάς – Ελένη Βαροπούλου (για το κεφάλαιο «Η διήγηση της υπηρέτριας Τσερλίνε») Διασκευή: Στρατής Πασχάλης Δραματουργική επεξεργασία-Σκηνοθεσία: Γιάννης Καλαβριανός Σκηνικά-κοστούμια: Ελένη Μανωλοπούλου Μουσική επιμέλεια: Άγγελος Τριανταφύλλου Φωτισμοί: Αλέκος Αναστασίου Διδασκαλία κίνησης: Αλεξία Μπεζίκη Βοηθός σκηνοθέτη: Μαριέττα Σπηλιοπούλου Βοηθός…

[ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΟΙΗΤΗ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΝΙΚΗΜΕΝΟΥΣ ΙΔΑΛΓΟΥΣ] του Χριστόφορου Τριάντη

Δάκρυα και εικόνες συννέφων μαλακώνουν την ιδέα του θανάτου … Δεν αρκούν στους αργεντίνικους δρόμους και στα κρεβάτια των ξενοδοχείων … Λίγη ώρα νύχτας ρίχνει σπόρους στη βιβλιοθήκη των τυφλών … Ψεύτικα δόντια ροκανίζουν τον χρόνο πλάι σε σκέψεις αξιολύπητων…

[Μπέκετ_Στο Παράθυρο], από την ομάδα Atomic No 6.

Σύλληψη-Σκηνοθεσία: Δάφνη Γιαννουλάτου Ερμηνεία: Αντώνης Γκρίτσης και η Μάγια Λυμπεροπούλου στη γυναικεία φωνή. Video-Graphic design | Teaser : Έρση Γιαννουλάτου Ηχητικά Περιβάλλοντα: Κωνσταντίνος Παπαδόπουλος Οργάνωση παραγωγής: Τέτα Αποστολάκη Επικοινωνία: Άρης Άσπρουλης Ένας Χριστιανός ορθόδοξος Μπέκετ Λίγα λόγια για το έργο…

[“Az álmok itt érnek véget”], Mohammad και η Εταιρεία Θεάτρου Χώρος (23/02/2016).

[Έξι εικόνες σε ντο ματζόρε] Οι μικρές σταγόνες θάλασσας γδέρνουν τους δρόμους τα λάστιχα σφυρίζουν πάνω στην άσφαλτο σκοτάδι και φως μόνο από τα φώτα του αυτοκινήτου οι λεωφορειόδρομοι άδειοι μόνο εγώ ανταγωνίζομαι το κενό σε μια απέραντη ροή του…

[Στη Σιωπή] του Δημήτρη Λέντζου, στο Θέατρο Τέσσερις Εποχές-Γιάννης Μόρτζος

Σκηνοθεσία και ερμηνεία: Πέτρος Αποστολόπουλος Μουσική: Μιχάλης Τερζής Σκηνικά – κοστούμια: Λαμπρινή Καρδαρά Φωτισμοί: Τάκης Ποδαρόπουλος Προβολή-επικοινωνία: Νατάσα Παππά  Λίγα λόγια για το έργο Ένας άνδρας παραδέρνεται από τις αναμνήσεις του. Αναμνήσεις παιδικές, ερωτικές. Εξομολογείται, αφήνει το κουβάρι να τρέξει να κυλήσει προς στην γυναίκα του, αλλά αυτή εκεί ακίνητη,εικοσιπέντε χρόνια, τώρα, σιωπά. Σιωπά…

[Οδός Αστέγων], του Γιάννη Ζευγώλη στο Θέατρο Κωφών Ελλάδος.

Σκηνοθεσία: Βασίλης Βηλαράς Διερμηνεία: Σοφία Ρομπόλη Κείμενο: Γιάννης Ζευγώλης Φωτισμοί: Ανδριάννα Δακανάλη Φωτογραφίες/Βίντεο: Αλέξανδρος Βηλαράς, Άμυ Μακρή Κωφοί ηθοποιοί: Απόστολος Γιαννόπουλος, Νίκος Γιόβκοφ, Μάρθα Μπάμπη, Φωτεινή Ταχά Ακούοντες ηθοποιοί: Βούλα Βερδελή, Βασίλης Βηλαράς, Γιάννης Ιωάννου Μια πολιτική σάτυρα από το…

[Αποκριάτικο] του Ντέμη Κωνσταντινίδη

Ήταν να μ’ έβρεις Απροετοίμαστο Στο καρναβάλι… Με κάποια μάσκα στο Κεφάλι. Ήταν να μ’ έβρεις Απροετοίμαστο Σ’ άγνωστο πλήθος… Με το ίδιο σφίξιμο Στο στήθος. Ήταν να μ’ έβρεις Απροετοίμαστο Και πάλι μόνο… Σε μια παρτίδα που Δεν σώνω.…

[Pulsar_solo performance_Rosa Prodromou], στο Θέατρο 104.

Σύλληψη /ερμηνεία: Ρόζα Προδρόμου Σκηνοθεσία: John Britton Κινησιολογική επιμέλεια: Μαριέλα Νέστορα Μουσική σύνθεση / ηχητικός σχεδιασμός: Τηλέμαχος Μούσας Σκηνικά / κοστούμια: Λουκία Χατζέλου Φωτισμοί: Χριστίνα Θανάσουλα Μακιγιάζ: Εύη Ζαφειροπούλου Photo credits: Μυρτώ Αποστολίδου Βοηθός σχεδιασμού φωτισμών: Μαριάντζελα Σεφεριάν Βοηθός ενδυματολόγου:…

[Αμεντέ ή πως να το ξεφορτωθούμε] του Ευγένιου Ιονέσκο στο Από Μηχανής Θέατρο

Αμεντέ ή πως να το ξεφορτωθούμε του Ευγένιου Ιονέσκο στο Από Μηχανής Θέατρο Μετάφραση: Ερρίκος Μπελιές Σκηνοθεσία: Γιάννης Μπουγιούκας Παίζουν: Κωσταντής Μιζάρας, Γεωργία Μουλαγιαννιού, Νίκος Ζωιόπουλος Σκηνικά: Βάσια Εξάρχου Κοστούμια: Βάσια Εξάρχου, Ηρώ Βαγιώτη Φωτισμοί: Βασίλης Κλωτσοτήρας Επιμέλεια κίνησης: Αγνή…

[Το Ψάρι στο BOOZE : Terminal Stage­ ]

Φωτογραφία: Αρσένης Μίαρης Το Ψάρι στο BOOZE: Terminal Stage­ Κείμενο ­Επιμέλεια – Καλλιτεχνική Διεύθυνση: Χριστίνα Τασκασαπίδου Παίζουν: (με αλφαβητική σειρά): Ορέστης Ζακυνθινός, Χριστίνα Τασκασαπίδου, Φωτεινή Τεντολούρη Σκηνικά: Γκον Μπρόγκον Φωτισμοί: Βασίλης Μυλωνόπουλος Video: Greenstudioscinema.Μυλωνόπουλος Φωτογραφίες: Αρσένης Μίαρης Η παράσταση το…

[JULIUS] του Κωνσταντίνου Χατζή, από την ομάδα Χρώμα, στο Από Μηχανής Θέατρο

‹‹JULIUS›› του Κωνσταντίνου Χατζή από την ομάδα Χρώμα Σκηνοθεσία: Κωνσταντίνος Χατζής Ηθοποιοί: Αγλαΐα Παππά, Γιάννης Χαρτοδιπλωμένος Σκηνικά-Κουστούμια: Ομάδα Χρώμα Βοηθός Σκηνοθέτη: Πάνος Κατσιαούνης Χειρισμός φώτων: Παναγιώτης Περλέγκας Επικοινωνία: Μαριάννα Παπάκη, Νώντας Δουζίνας Η ομάδα Χρώμα και ο Κωνσταντίνος Χατζής, ξεδιαλύνει…

|H συγγραφέας| του Αλέξη Αντωνόπουλου

[...] Ήρθε η στιγμή να πάρω την επόμενη ανάσα, και θυμήθηκα τη σημασία του ν’ αναπνέω. Αν με ρωτούσες εκείνη τη στιγμή γιατί δυσκολευόμουν να πάρω την επόμενη ανάσα, δεν θα μπορούσα να σου απαντήσω [...]

[Δικό μου φῶς] – Ἰωάννης Γρυπάρης

Μεσουρανὶς ἡ ὁλόφεγγη ἡ Σελήνη λαμποκοπᾷ κι ἀστράφτει πέρα ὡς πέρα τὸ φῶς τῆς μὲς στὸν ἔρημον αἰθέρα τῆς νύχτας ὅλα τἆλλα φῶτα σβύνει. Μὰ ἐκεῖ βαθιὰ ποὺ ροδοφέγγει ἡ μέρα ὅταν μικρὴ ζωὴ στὴ νύχτα μείνη, ἕν᾿ ἄστρο λίγο…

[Η μάσκαρα] της Αστερόπης Λαζαρίδου

[...] Παρατηρούσε το πλοίο της γραμμής που ερχόταν κάθε δεύτερη μέρα ξεβράζοντας όλο και περισσότερο κόσμο στο λιμάνι, ξάπλωνε στην άμμο και κόμπαζε όταν όλοι-και κυρίως όλες-τον φώναζαν με τ’ όνομά του [...]

[Οι καλλιεργημένοι άνθρωποι] του Αντόν Τσέχωφ

Οι καλλιεργημένοι άνθρωποι σέβονται την ανθρώπινη ατομικότητα και γι’ αυτό είναι πάντοτε συγκαταβατικοί, γελαστοί, ευγενικοί, υποχρεωτικοί. Δεν χαλούν τον κόσμο για το σφυρί ή για τη γομολάστιχα που χάθηκαν. Δεν αγανακτούν για τους θορύβους ή το κρύο. Δέχονται με καλοσύνη…

[Sebastian] της Ελίζας Μπάκου

[...] Και κάπου, σε κάποια άλλη στιγμή, σε μια άλλη εποχή και ίσως σε κάποια άλλη χώρα, μια λευκή πάχνη με τη μυρωδιά της θάλασσας θα μεταφέρει την αγάπη του νεαρού άνδρα και του μικρού κοριτσιού για να μπορεί ο κόσμος να ανασαίνει ξανά και τ’ ασημένια φεγγάρια να ξεκουράζονται.

[ΔΕΚΑ ΜΕΡΕΣ ΖΩΗΣ] της Στέβης Καλογεροπούλου

Από το συλλογικό εγχείρημα συγγραφής ιστοριών με θέμα “Δέκα Μέρες Ζωής” από διαφορετικούς συγγραφείς. « Το δέκα είναι ο πρώτος στρογγυλοπoιημένος αριθμός κι η μέρα η πρώτη ολοκληρωμένη μονάδα του .» I. Έχω δέκα μέρες να απαλλοτριωθώ. Λείπει μια γραμμή…

[Χρέωσέ τα στο Φεγγάρι] του Γιώργου Ερνέστο Μουρελάτου

[...] Μάνος: Φτερουγίζουν μέσα μου τα συναισθήματα, κομμάτια από παλιές φωτογραφίες και άνθη. Πέταλα στρωμένα και καρδιές πατημένες σα σταφύλια που' βγαλαν κρασί. Ένα έρημο κενό χωρίς αντίλαλο το σκιερό μου μέσα. (Παύση) Εσύ αποκούμπι μου και δεκανίκι μου είσαι. Σ' εσένα στηρίζομαι απάνω [...]