Σμύρνη μου, ήσουν και θα είσαι πάντα μάνα
Αρχόντισσα γλυκιά κι ωραία.
Μεγάλωσα στην αγκαλιά σου,
Περπατώνας με τ΄αδέλφια μου στην προκυμαία.
Περνάγαμε από τα φιλικά μας σπίτια
Που οι πόρτες τους ήταν ανοιχτές,
Μάς χαιρετούσαν με αγάπη και
Πάντα με ζεστές καρδιές.
Καθόμασταν στην προκυμαία
Γαλήνιοι βλέπαμε τα βαπόρια
Πώς να το ξέραμε όμως εμείς
Ότι μιά μέρα θα μάς γεμίζαν στεναχώρια.
Ήμουν παιδούλα στην Καταστροφή,
Όταν σε έκαψαν, Σμύρνη μου αγνή.
Όταν πέσαμε μέσα στο νερό
Και κανένα απ΄τη Φραγκιά δεν βρήκαμε βοηθό.
Το θαύμα της έκανε η Παναγιά
Σωθήκαμε από του Τούρκου το σπαθί.
Πλεύσαμε προς το Αιγαίο
Και με ανακούφιση είδαμε σημαία ελληνική.
Παρόλο που έχουν περάσει πολλά χρόνια
Και έχω γίνει μάνα, γιαγιά και προγιαγιά,
Ακόμη δάκρυα χύνω για σένα,
Γιατί θα σ΄αγαπώ παντοτεινά.
Μπορεί οι Τούρκοι να μάς έκαψαν τα πάντα,
Μπορεί ποτέ να μη σε ξαναδώ,
Αλλά η καρδιά μου δική σου πάντα θα ΄ναι
Γιατί για μένα είσαι σπάνιος θησαυρός.
Σμύρνη, μάνα μου γαλάζια
Που γεννήθηκα από τα σωθικά σου
Η τελευταία μου ευχή είναι όταν πεθάνω
Να θαφτώ στα άγια χώματά σου…
