Είμαστε αριθμοί
προτεραιότητας
που παρήλθαν και δεν εξυπηρετήθηκαν
πλέον δεν μας επιτρέπονται οι αναλήψεις συναισθημάτων
είμαστε και οι δυο ταπί
αλλά διόλου ψύχραιμοι
τρέχουμε αλαφιασμένοι σε οδούς που στεγάζουν τράπεζες
δοκιμάζοντας διαφορετικά pin
χτυπώντας τα τζάμια εναλλάξ με οργή,
παρακαλώντας κάποιον ξεχασμένο υπάλληλο που φορτώθηκε υπερωρίες
να μας δανείσει λίγες απο αυτές,
μήπως και προλάβουμε να σώσουμε λιγο απ’ τον έρωτα
που αγοράσαμε αφελώς
σε στιγμή καταναλωτικής έξαρσης
αδιαφορώντας για το κόστος•
Δεν έχουμε να τον πληρώσουμε ούτε από το απόθεμα των διακοπών
κι έτσι,
σε εκκρεμότητα τ’αφήνουμε όλα
και το υπολοιπόμενο ποσό
ας βρίσκεται •
κάποτε θα δουλέψουμε τις συγνώμες και τις τύψεις μας
και θα εμφανιστούμε μαζί τυχαία σε μια τράπεζα
μα φοβάμαι πως κι εκεί,
πάλι στην αναμονή θα είμαστε.
