[Νοσταλγία] της Μαρίας Ευθυμίας Γιαννάτου

Θέλεις να νοσταλγήσουμε μαζί;
Εγώ θα νοσταλγήσω καράβια, θάλασσες και ζεστές αχτίνες καλοκαιρού
Εσύ νοστάλγησε τις δικές σου εποχές
Εγώ θα νοσταλγήσω ζωές γραμμένες από μυθιστορήματα και ταινίες
Εσύ νοστάλγησε την δική σου ζωή
Εγώ θα νοσταλγήσω έρωτες απλούς και δυνατούς όπου καταλήγουν σ’ ένα αγκαζέ
και σ’ ένα στήριγμα ώμου.
Εσύ νοστάλγησε το δικό σου εφέ.
Καληνύχτα ,τώρα,
εγώ πάντα θα ελπίζω και θα προσμένω ακόμα κ μπροστά στους γκρεμούς του
θανάτου μου, ενώ εσύ ήδη ζεις στο παγωμένο κουκούλι της τετραγωνικής σου
σκέψης.