Κρύα δάχτυλα σε μια δεξαμενή θερμών πηγών, εισπνέεις κρύο αέρα, το σώμα σου καίγεται στους 38 βαθμούς,
κι εσύ επιπλέεις σαν αμφίβιο, βγαίνεις να λιαστείς στο καταχείμωνο και τα χιόνια.
Ταλαίπωρη ψυχή, ταλαίπωρο σώμα, ταλαίπωρα νεύρα που συσπώνται
μπροστά από οθόνες που πασχίζουν να σταματήσουν το χρόνο.
Σ’ αρέσει να τραβάς φωτογραφίες, πάντα σου άρεσε, αλλά τα δάχτυλα παγώνουν από τον αέρα
και το σώμα ζαρώνει από το καυτό νερό, ένα σκίσιμο που δε μπορείς να αποφύγεις.
Ο χρόνος είναι τόσο ρευστός και εσύ θες να τον κλείσεις σε απειλητικά όρια γυάλινα και πορσελάνινα μια λεκάνης ή μπιντέ,
να τον κάνεις ό, τι θες αλλά το στάσιμο νερό μολύνεται,
κι εσύ μαζί από τα μικρόβια, μικρόβια γήινα μιας κοσμική σούπας.
Κι είναι πια που πιάστηκαν γύρω σου οπτικές ωκεανογραφημένες ίνες που σε τραβάνε εκεί που δεν υπάρχει οξυγόνο
αλλά προϋπάρχουν υπάρξεις ανθεκτικές δίχως μάτια και αναρωτιέσαι πώς κατέληξες εδώ.
Εσύ ένα χνούδι, στον απόπατο τυλιγμένος με καλώδια τελευταίας τεχνολογίας.
Ήταν που όταν σε άγγιξα τελευταία φορά ανέβαινες στο πλοίο, πάνε έξι μήνες που αγνόησε,
ήταν και τότε κρύα τα δάχτυλα σου, τα ακούμπησες στον γυμνό μου ώμο να με καθησυχάσεις που έκλαιγα.
Δεν ήταν η πρώτη φορά αλλά μάλλον ήταν η τελευταία.
Δεν είμαι καλή με τις λέξεις συνήθως τις τρώω και με σφίγγουν τόσο που πνίγομαι,
κι ύστερα τις χύνω ορμητικά σωρηδόν και τις κοιτάζω με γουρλωμένα μάτια όλες,
αλλά θυμάμαι ότι ένας αγνοούμενος όταν σκοτείνιασε το βλέμμα μου
και κοιτούσα το πεζοδρόμιο τεντώθηκε και με πήρε μια αγκαλιά αρκετών δευτερολέπτων, ήταν α-μήχανο,
κοιτούσα ένα δέντρο θυμάμαι, δεν είχα κλείσει τα μάτια μου από αβολοσύνη,
ήταν ένα σταμάτημα βημάτων δίπλα σε κάγκελα και δέντρα και βρώμικα πεζοδρόμια,
αλλά αυτή η α-μήχανη στιγμή αξίζει πιο πολύ από μια φωτογραφία.
Ο χρόνος σαν φλας, σε τυφλώνει, μα είναι εκείνη η στιγμή που συνεχίζεις να κρατάς τα μάτια ανοιχτά,
που σου χαρίζει πράσινες κίτρινες κουκίδες και βλέπεις λίγο από το συνεχές.
Γεύεσαι λίγη ζέστη, και είναι σαν να νιώθεις ένα χνώτο στο λαιμό σου για κάποια μετρήσιμα ίσως,
αλλά και απειροελάχιστα δεύτερα.