[Σε διάλεξα] της Σώτης Καλλία

Σε διάλεξα
Μπορώ κ σε σκοτώνω
Πετάω στην άβυσσο όλες
τις εφήμερες σκέψεις σου
κ προσεκτικά σε κλείνω
σε πολύτιμου κειμήλιου δοχείο
για να σε αναστήσω οταν θα είναι ώρα.
Βάζω το καλό μου φόρεμα κ μαζί σου
περπατώ στους δρόμους της πόλης
Κινούμαι στα στενά
κατεβαίνω στα υπόγεια
Σαν το δικό σου
έχω φυλαγμένα δοχεία
πολλά
Τα κουβαλώ χρυσάφι στους αιώνες
Στολίζω λόγια κ εικόνες
κ κάθε φορά
μες στα στενά
μες τα υπόγεια
σε κρατάω αθάνατο