Τεντώνοντας στις μύτες
Τα δυο μου πόδια
Που απαρνιούνται τα εγκόσμια,
Παίρνω τον έλεγχο∙
Τον πλήρη έλεγχο∙
Ευθυγραμμίζω το σώμα μου∙
Λαμβάνω θέση∙
Με μια αβίαστη ευκολία
Περπατώ πετώντας,
Εναρμονίζομαι με τον ουρανό
Στην τροχιά των αστεριών.
Αφουγκράζομαι την τέχνη των Μουσών∙
Λάμψη∙
Πάθος∙
Φαντασία∙
Καθαρότητα∙
Ξίφη είναι τα δυο μου χέρια
Που ζητούν ταπεινά
Να ομορφύνουν την πραγματικότητα,
Σπάζοντας τους φραγμούς
Και δημιουργώντας μια νέα∙
Σας προσφέρω
Ένα δώρο.
Από τη ποιητική συλλογή «Ελπίδα»
