Σκηνοθεσία και ερμηνεία: Πέτρος Αποστολόπουλος
Μουσική: Μιχάλης Τερζής
Σκηνικά – κοστούμια: Λαμπρινή Καρδαρά
Φωτισμοί: Τάκης Ποδαρόπουλος
Προβολή-επικοινωνία: Νατάσα Παππά
Λίγα λόγια για το έργο
Ένας άνδρας παραδέρνεται από τις αναμνήσεις του. Αναμνήσεις παιδικές, ερωτικές. Εξομολογείται, αφήνει το κουβάρι να τρέξει να κυλήσει προς στην γυναίκα του, αλλά αυτή εκεί ακίνητη,εικοσιπέντε χρόνια, τώρα, σιωπά. Σιωπά και συνομιλεί μονάχα με τα βιβλία και τους ποιηταί. Ο σύζυγος τόσα χρόνια ζει μ’ένα φάντασμα. Καιρός να μιλήσει. Έτσι μέσα στο ποιητικό παραλλήρημα του Δημήτρη Λέντζου, ξεδιπλώνονται παιδικές φωνές, παιδικοί έρωτες, έχθρες, φιλίες, προδοσίες, λόγια αλλά και σιωπές ετών. Ένας ποιητικός σπαρακτικός μονόλογος με το άρωμα του παρελθόντος και με την σκηνοθετική ρεαλιστική σκοπιά της παλιάς υποκριτικής σχολής.
Ο Δημήτρης Λέντζος ζει και εργάζεται στην Αθήνα. Έχει εκδώσει τρεις ποιητικές συλλογές και κυρίως ποιήματα του έχουν μελοποιηθεί από τους: Χρήστο Λεοντή, Στάθη Γκότση, Μιχάλη Τερζή , Νεοκλή Νεοφυτίδη κ.ά. Επιπλέον, γνωστός στο ευρύ κοινό από τραγούδια του που έχουν ερμηνεύσει: ο Δημήτρης Μητροπάνος, ο Γιώργος Νταλάρας, ο Μανώλης Μητσιάς, ο Νίκος
Δημητράτος, ο Λαυρέντης Μαχαιρίτσας,ο Μίλτος Πασχαλίδης, ο Διονύσης Τσακνής κ. ά. Στο θέατρο έχουν παιχτεί τα έργα του: “Η μεγάλη διαδήλωση του ενός”, σε σκηνοθεσία Τάκη Σπηλιόπουλου, το “ΚΤΕΛ Πελοποννήσου” σε σκηνοθεσία Κωνσταντίνου Κωνσταντόπουλου και το ο “Ο γιός μου ο Ελπήνορας” με την Αιμιλία Υψηλάντη.
Ο Πέτρος Αποστολόπουλος, μετά την ερμηνεία του ως Γιαννούλης Χαλεπάς, όπου απέσπασε από την Κορφιάτικη Ακαδημία το πρώτο βραβείο ερμηνείας «Μάνος Κατράκης» για το 2014, και την ερμηνεία του ως Φρόυντ στην παράσταση «Εγώ η Μάρθα Φρόυντ», αναμετράται μ’ ένα συνταρακτικό μονόλογο – κατάθεση ψυχής, γραμμένο από τον ποιητή Δημήτρη Λέντζο.
Η παράσταση
Ο Πέτρος Αποστολόπουλος σκεπάζει όλη την σκηνή με την παρουσία του και τα λόγια του. Λέξεις που ρέουν από έναν συναισθηματικό ειρμό αναμνήσεων και σκέψεων. Γυρνάει καμάτης από την δουλειά του, αυτή εκεί, η σύζυγος, κάθεται σε μια καρέκλα και τον περιμένει. Όλα στην εντέλεια. Το τραπέζι στρωμένο, το φαί σερβιρισμένο, και αυτή εκεί εν ύλη ποτέ εν ψυχή. Η απουσία της τον προκαλεί να εξομολογηθεί.
Στην σκηνή τα σκηνικά καθημερινά αντικείμενα της Λαμπρινής Καρδαρά που προσδίσουν την περιγραφή του κειμένου, υπάρχουν. Το τραπέζι, τα μαχαιροπήρουνα, οι καρέκλες, τα ροζ λουστρινένια παπούτσια της συζύγου, ο καλόγερος με τα παλτά και την ομπρέλα και βιβλία, πλήθος από βιβλία, θέλοντας να υπογραμμίσει την βαρύτητα του προβλήματος . Από τα βιβλία και τους ποιητές δημιουργήθηκε η σιωπή ανάμεσα στο ζευγάρι. Τα βιβλία και οι συγγραφείς μονοπόλησαν το ενδιαφέρον της γυναίκας του Γιωργή και την πήραν μακρυά του. Η ερμηνεία του Πέτρου Αποστολόπουλου λυγίζει και συγκινεί. Προσεγγίζει πολύ στενά το κείμενο και μεταμορφώνεται πράγματι στον Γιωργή. Το πουκάμισο μέσα από το πουλόβερ και το γκρι
μεροκαματιάρικο παντελόνι, προσδίδουν το απλό και καθημερινό ύφος του Γιωργή, ενός ανθρώπου, απλού, καθημερινού που εκτελεί τα καθημερινά του καθήκοντα, αλλά βέβαια, στέκει μακρυά από τα γράμματα. Είναι ένας άνθρωπος αγράμματος, “λαικός” που ανήκει στην εργατική τάξη, η φτώχεια από παιδί τον ανάγκασε να βγει στην εργασία και να μην έχει χρόνο για γράμματα. Ο φίλος του ο Νιόνιος τον βοήθησε να συντάξει την ερωτική του εξομολόγηση. Μια ερωτική εξομολόγηση που ξεδιπλώνεται εν παρουσία του Γιωργη και μόνο, εν απουσία της συζύγου.
Η σκηνοθεσία του Πέτρου Αποστολόπουλου σε μερικά σημεία απουσίαζε, το ποιητικό κείμενο τον παρέσυρε σε μια ερμηνευτική δίνη. Άλλωστε και ο ίδιος ο σκηνοθέτης στο πρόγραμμα αποφένεται: “Είναι η πρώτη φορά που μπήκα στην πρόκληση να σκηνοθετήσω ένα κείμενο, που δεν είναι δικό μου. Δεν το σκηνοθέτησα. Αφέθηκα στις λέξεις του κι αυτοσχεδίασα. Νομίζω με
σκηνοθέτησε αυτό. Με πήγε, το πήγα, πήγαμε μαζί μ’ εμπιστοσύνη εκεί που φτιάχναμε δρόμο.”. Οι μονόλογοι είναι δύσκολοι και στο να σκηνοθετηθούν και να ερμηνευτούν πόσο μάλλον ταυτόχρονα. Τα φώτα του Τάκη Ποδαρόπουλου συνυπογράμμιζαν μαζί με τη μουσική του Μιχάλη Τερζή, αναπολήσεις του παρελθόντος του Γιωργή.
Μια παράσταση που στάθηκε στο ύψος του κειμένου και ερμηνεύτηκε καταλλήλως. Για τους λάτρεις του παλιού καλού θεάτρου.
● Μαρία Ευθυμία Γιαννάτου, θεατρολόγος.
Προγραμματισμένη πρεμιέρα: Δευτέρα 18 Ιανουαρίου 2016
Για 20 παραστάσεις
Ημέρες και ώρες παραστάσεων
Δευτέρα και Τρίτη στις 21:30
Διάρκεια παράστασης: 70 λεπτά (χωρίς διάλειμμα)
Κανονικό: 10 ευρώ
Φοιτητικό και ανέργων: 5 ευρώ
Θέατρο Τέσσερις Εποχές – Γιάννης Μόρτζος
Μοσχονησίων 36 και Σπάρτης, Πλατεία Αμερικής
Τηλ: 2108812289
