Παππού, γιατί τον έσφαξες τον πετεινό;
Για να γλιτώσουμε απ’ του ξυπνήματος
του πρωινού τη ζάλη.
Και τη συκιά γιατί την έκοψες;
Για να’ χουμε απ’ τους χαφιέδες
ήσυχο κεφάλι.
Τον φύλακα τον σκύλο μας γιατί χαρίζεις;
Για την ασφάλεια κόρη μου
μονάχη σου να ορίζεις.
Στο καφενείο γιατί δεν πας το αγέρι σου να’ αλλάξεις;
Είναι για εμένα βλέπεις πια
μεγάλες οι αποστάσεις.
Μα αφού οι σκοτούρες σε απωθούν,
για εμένα γιατί τρέχεις ολημερίς αδιάκοπα
να μ’ έχεις στις ανέσεις;
Εγώ ψυχή μου γέρασα.
Μα σε θωρώ και κλαίω.
Ενός παιδιού μεγάλωμα επίτευγμα σπουδαίο.
