Με έμαθαν από παιδί
να αντιμάχομαι τον φόβο.
Σε μία ανδρεία με δηλητήριο.
Μία γενναιότητα επίπλαστη.
– μα αν τα μάτια σου δε βλέπουν το Θεριό, θα σου επιτεθεί.
Και τότε τί θα κάνεις;
Θα λες πως δεν πληγιάστηκες;
Κι αφού πολύ το σκέφτηκα
κατέληξα στο εξής
– και να μου συγχωρείτε την πεζολογία,
κανονοθέτες της ποιητικής –
«Θα με αφουγκράζομαι
για να με προστατέψω».
