|Αυλή χωρίς σιωπές| του Δημήτρη Π. Κρανιώτη

Έσπασε η γλάστρα
με τις σιωπές,
ψήλωσε η αυλή μας,
χάθηκε σε ζιζάνια το ψες,
γέμισε με θεούς ο κήπος
κι άνθισε απόψε η κραυγή,
μόνη πια δεν θυμάται,
αν το σκοτάδι φώτισε
υφαίνοντας αυταπάτες,
αν ο ήλιος βάλτωσε
σε ρίζες Ερινύων.