Εδώ και καιρό θέλω να σου γράψω το πιο όμορφο ποίημα στον κόσμο
Να μιλάει για την απαράμιλλη ομορφιά της εικόνας σου που εναρμονίζεται τέλεια με την ομορφιά της ψυχής σου
Να μιλάει για τα μάτια σου
Που ο ίδιος ο ουρανός τα χρωματίζει
Τα ξανθά σου τα μαλλιά
Που ο ίδιος ο ήλιος τα πλέκει
Τα γεμάτα χείλη σου
Που ο ίδιος ο πόθος τα ποτίζει
Το αγαλμάτινο στέρνο σου
Που στάχυα πάνω του έχουν μπλέξει
Και την εντυπωσιακή ψυχή σου
Που ο ίδιος ο Θεός την φωτίζει
Να μιλάει για την αγάπη σου
Την πιο εθιστική μου έξη
Και όλα μου τα όνειρα
Που τα ίδια τα μάτια μου έχουν βρέξει
Ό, τι έγραψα, όμως, μέχρι σήμερα
Είναι αστείο και φτωχό μπροστά σου
Τίποτα δεν ταυτίζεται μαζί σου,
Γιατί το πιο όμορφο ποίημα στον κόσμο
Έχει ήδη γραφτεί και είσαι εσύ…
