Μακρόστενα τα πλαίσια του κτιρίου σας
διάσπαρτα στον Κορυδαλλό
σπιρτόκουτα
άνθρωποι-ξύλα
με κόκκινες ιστορίες
σφραγίδα η ποινή τους
και για τους ίδιους
Το σκοτάδι για μια φορά απομακρύνθηκε
έπεσε εκεί στις κάτω γωνίες
όπως του άρμοζε
τιμωρημένο
Πάνω στην φοβία του πόνου και του θανάτου
ο άνθρωπος γίνεται λεπτός
μικροσκοπικός
σαν σπίρτο
Μαλακιά η μύτη της δικής μας πένας
σκληρή η δική τους
ακονισμένο ξύλο
που μύριζε αλήθεια
χάραξε πάνω στις ανείπωτες μνήμες μας
Εμείς καθοδηγητές ονείρων
έξοδος κινδύνου
αίμα σε μελάνι
μελάνι σε αίμα
φιάλες οξυγόνου
λέξεις
Έργο: Κυριάκος Μαυρίδης
