|Λάμπα| της Μαρίας Τσιμπλή
[...] Κάθε στιγμή μπαίνω εδώ μέσα και καλούμαι να διαλέξω.
Ένα προσωπείο την φορά.
Μια ανθρώπινη αντίληψη ανά μέρα.
|Στιγμή| της Άννας Εμμανουήλ
Με διάφανα φτερά, Σε μια ευθεία χαραγμένη στο φως, Σε μια γυάλινη γραμμή, Σπάω τις λέξεις στον έρωτα. Ακούς; Τα νύχια μου να σε ακουμπούν, Και το δέρμα να ανατριχιάζει στο κρύο των άκρων σου, Να πληθαίνουν τα φωνήεντα μέχρι…
|Μια στιγμή…μια αιωνιότητα| του Γρηγορίου Αλαφοστέργιου
[...] Πóσο κρατάει μια στιγμή;
σαν μνήμη (μέσα μας) όσο μια ζωή [...]
|Έρωτας και Ψυχή| της Γεωργίας Καραθανάση
[...] Να αισθάνεσαι
Πως ο λόγος που δεν μπορείς
Να βρεις το οξυγόνο σου
Είναι γιατί ένας άλλος άνθρωπος
Και όχι ο αέρας
Είναι το οξυγόνο σου [...]
|Στιγμή| της Άννας Εμμανουήλ
[...] Κι η στιγμή όταν με κοιτάζεις,
Χωρίς να σε βλέπω,
Μου θυμίζει τον Έρωτα…
|Eνθυμήσεις| του Μάνου Μαλέση
[...] και ίσως είναι οι τελευταίες σελίδες
της αγάπης [...]
|Η Ειρήνη| του Χρήστου Μαθιουδάκη
[...] Που ό,τι νιώθω να μαραίνεται ξάφνου ανθίζει [...]
[Η τελευταία γκέισα της πόλης] της Πόπης Συνοδινού
[...] Αίμα θα έσταζε από την καρδιά της και τα χελιδόνια στην κοιλιά της θα πέθαιναν [...]
|Πάσχα| της Μαρίας Ευθυμίας Γιαννάτου
[...] Σύγκρουση Σχέσεων.
Ένας Σύγχρονος Μυστικός Δείπνος.
Έχοντας Ήδη Προδώσει Ο Ένας Τον Άλλον [...]