|Κάθοδος| του Αλέξανδρου Διογένη

[...] δοξάζουν τη φωτεινότερη
φωτιά,
τόσο
βαθύτερη σκιά.
[...] δοξάζουν τη φωτεινότερη
φωτιά,
τόσο
βαθύτερη σκιά.
[...] Για να διώξω τα σημάδια
Ενός Ήλιου
Που έσβησε πάνω μου [...]
[...] Και μεταβάλλεται ο εαυτός μου,
θύμα και θύτης μαζί [...]
[...] μην θεωρείς
ότι αυτά που λέω
δε μου ξεφλουδίζουν το νου [...]
[...] Αυτός με τη φωτιά που τον έτρεφε η έλξη του,
ανταπέδιδε τις επιθέσεις στον έρωτα τον πολιορκητή [...]