

[...] Αλήθεια μου λέει,
κι αν δεν, χαλάλι, του λέω,
αυτόν ανέστησα,
εμένα ανέστησα [...]

[...] σ’ έναν καθρέφτη ξυπνητός να βλέπω τη μορφή σου,
να γδύνεται, να μένει μονάχα σα ψυχή [...]

Δεν ξέρω πού να σε πρωτοφιλήσω, ψυχή μου,
καθώς σε σταυρώνω [...]

[...] Πώς θα κλάψω χωρίς τα δάκρυα να μου θολώνουν την όψη του στόχου;
Πώς θα θυμάμαι να αγαπώ πέρα από τα όρια; [...]

[...] Αχ! Με μάγια σου γητεύω την ψυχή
Με μια ανάσα το κορμί σου πυρακτώνω [...]

[...] Μάνος: Φτερουγίζουν μέσα μου τα συναισθήματα, κομμάτια από παλιές φωτογραφίες και άνθη. Πέταλα στρωμένα και καρδιές πατημένες σα σταφύλια που' βγαλαν κρασί. Ένα έρημο κενό χωρίς αντίλαλο το σκιερό μου μέσα. (Παύση) Εσύ αποκούμπι μου και δεκανίκι μου είσαι. Σ' εσένα στηρίζομαι απάνω [...]