|Η μορφή της| του Ευριπίδη Μανουσουδάκη

Είναι η μορφή της…
όταν κλείνεις τα μάτια σου
Στον δρόμο όταν περπατάς την νιώθεις δίπλα σου
Νομίζεις πως το χέρι σου κρατά
Και στα χαμένα όταν κοιτάς
Τα μάτια της την ψυχή σου διαπερνούν
Και δεν υπάρχει νερό που να σε δροσίζει όσο τα χείλη της
Και κρασί που να σε μεθά όσο το φιλί της
Αρωματικό λουλούδι δεν σε μαγεύει
Δεν σε μαγεύει όσο η μυρωδιά της
Κανένα τραγούδι δεν σε ταξιδεύει εκεί που σε ταξιδεύει η φωνή της και κανένας άνεμος δεν σε ανατριχιαζει όσο το άγγιγμα της
Μα διάβολε
Πάνω απ’ όλα είναι η μορφή της…που είναι παντού γύρω σου…