|Λευκό πέπλο| της Ναντίν

Μουδιασμένη
πάγωσαν όλα γύρω μου
ψέματα, αλήθεια – δε θα καταλάβω ποτέ
έπαθα πολλές φορές αλλά ακόμα δεν έμαθα
ψέματα, αλήθεια – δε θα σε καταλάβω ποτέ
πες μου πώς γίνεται να πατάς έναν άνθρωπο που ισχυρίζεσαι ότι αγαπάς
απάντα μου γαμώ το, πώς;
ψέματα, αλήθεια – δε μπόρεσα να τα ξεχωρίσω ποτέ
στη ζωή μου κυριαρχεί ένα απέραντο γιατί
και κάποια στιγμή θα τελειώσουν όλα
η ψυχή και το σώμα θα εξαφανιστούν
θα αφήσω πίσω μόνο κάποιες αναμνήσεις σε ανθρώπους που θα αρνούνται να ξεχάσουν
αυτό στην αρχή
διότι μετά, ουδείς αναντικατάστατος
μέσα σε ένα βράδυ απλώς σε ξεχνάν
το σκοτάδι θα πάρει τη θύμησή μου μακριά
και ένα λευκό πέπλο θα σκεπάσει την ύπαρξη μου για πάντα
δεν υπήρξα ποτέ