Ο ήλιος κουράστηκε να γράφει όλες του τις αποχρώσεις πάνω σε σώματα,
θάλασσες και σπίτια
και δέχτηκε επίσκεψη να ξαποστάσει σε δυο σύννεφα αράδα…
Εκείνα έπλεκαν τα εγκώμια της πλάνης τους και γλύκαιναν τους Αδαείς του Έρωτα
με λόγια αιώνια, γλυκά από γυναίκας χείλη..:
‘’Ελευθερία ή Θάνατος αγάπη μου!
Κάθε ελευθερία να σε επιλέγω σαν ένας θάνατος που θα προετοιμαζόμουν ξανά και ξανά να μη μου φτάνει κάθε τελευταία σου ανάσα σαν πρώτη που μου χαρίζεις…
Ο,τι και να διαλέξεις…
Ελευθερία ή Θάνατος αγάπη μου…
φίλα με διπλά…’’
