Προσοχή: οι παρακάτω λέξεις θα σε κάνουν να νιώσεις άβολα
Μα μη φοβάσαι, δε θα σε πληγώσουν, είναι δώρα άδολα
Ανάμεσα σε ατομικές φούσκες επιβιώνουμε
Δε θα πω ζούμε, αφού πραγματικά τίποτα δε βιώνουμε
Εδώ θα βρεις όσα σκόπιμα θα αποφύγουμε
Αυτά που θα μας παροτρύνουν να ξαναφύγουμε
Όλα τα ανέπαφα ψάχνουμε σε αυτές τις εποχές
Συναισθήματα πιο εύκολα θέλουμε σαν τις πληρωμές
Κοινωνίες μοναχικές, σεξ μονάχα διαδικτυακό
Κινήσεις μηχανικές και τίποτα συναισθηματικό
Όλα είναι τεχνητά, έτσι δε φοβάσαι για το τέλος
Λέξεις επιφανειακές, δε σε χτυπά κανένα βέλος
Αν είναι όλα απομακρυσμένα μοιάζουν και προστατευμένα
Αν τα κρατάς κλειδωμένα είναι απλά απωθημένα
Αν δε μιλάμε πολύ δεν κινδυνεύουμε να εκτεθούμε
Αν δε συνδεθούμε δεν αγχωνόμαστε μην πληγωθούμε
Μέσα από μια οθόνη συναισθήματα χλιαρά
Μα πώς γίνεται να μας είναι αυτά τα άνιωθα αρκετά?
Μην και επαναλάβεις τα λάθη που έκαναν οι γονείς
Και πρόσεχε μη σε δει να κλαις κανείς
Το συναίσθημα δεν είναι της μόδας
Να υπάρχουμε όλοι, μονάχα κατά μόνας
Μα εμείς αν δεν υπάρχουμε για να συναντηθούμε
Αμφιβάλλω αν στα μάτια ειλικρινά θα κοιταχτούμε
Φευγαλέες και θλιμμένες ματιές, δεν ξυπνάνε φωτιές
Φόβοι και ανασφάλειες μας κρατάνε για πάντα στο χθες
Όλα τα όνειρα για έρωτες σάλταραν στα σκουπίδια
Να ρωτάς τι κάνω κι εγώ σου λέω ξανά ‘’τα ίδια’’.
