Κάτι πρωινά σαν κι αυτά
Μου αρέσει
Να κάθομαι στο μπαλκονάκι μου
Και να σε περιμένω
Να πίνω τον καφέ μου
Και να ακούω τη γειτόνισσα
Να κάνει τις φωνητικές της ασκήσεις
Μου αρέσει
Να σε περιμένω
Να έχω το βλέμμα και το νου μου
Στη γωνία του δρόμου
Κάτι μεσημέρια σαν κι αυτά
Μου αρέσει
Να κάθομαι στο μπαλκονάκι μου
Και να σε περιμένω
Να προσπαθώ
Να γράψω στο ημερολόγιο μου
Ή να διαβάσω το βιβλίο μου
Και πότε πότε η ζέστη να είναι αφόρητη
Και πότε πότε
να με ταράζουν στα δαγκώματα
Οι σκνίπες και τα κουνούπια
Και με το βλέμμα καρφωμένο
Στη γωνία του δρόμου
Αποφασιστικά και επαναστατικά
Να μπαίνω πάλι μέσα στο δωμάτιο
Για να γλιτώσω
Και από τα τσιμπήματα
Και από την επίγνωση
Ότι δεν είναι ώρα ακόμα για να έρθεις
Κάτι βράδια σαν κι αυτά
Μου αρέσει
Να κάθομαι στο μπαλκονάκι μου
Με μουσική απαλή
Σε τόνους και ήχους τζαζ
Και να σε περιμένω
Να πίνω και κανένα ποτηράκι
Πότε ημίγλυκο, πότε σαγκρία
(Γιατί ξέρεις πως μ’ αρέσουν τα γλυκά
Κι ας μην τα προτιμάς)
Να κάνω και κανένα τσιγάρο
Και να κοιτάζω
Στη γωνία του δρόμου
Πιο κλεφτά και συνωμοτικά
Μην τυχόν και παραφυλλάς
Και δεις ότι καπνίζω
Ενώ σου είπα πως το έκοψα
Και σταματήσεις έτσι
Να είσαι περήφανος για μένα
Και αφού το σβήσω και το πετάξω
Μου αρέσει
Να στέκομαι όρθια
Και να κοιτάζω
Πότε με λαγνεία, πότε με λαχτάρα
Στη γωνία του δρόμου
Να τεντώνω τα αυτιά και τις κεραίες μου
Μήπως ακούσω τον ήχο από τη μηχανή σου
Ή δω το αυτοκίνητο σου να ανεβαίνει
Μη τυχόν και φτάνεις
Και πάρει τέλος αυτή η προσμονή
Κι ας ξέρω
Κι ας έχω επίγνωση
Πως δεν ήρθε ακόμα η στιγμή
Εκείνη η στιγμή
Που σ’ εμένα πάλι θα επιστρέψεις
