|Αισθήσεις| της Μαρίας Τσουδερού

[...] Δες το σκοτάδι μου.
Είσαι κι εσύ ένα μέρος του τώρα.
Γεύσου τον θυμό από τα σπλάχνα μου [...]
[...] Δες το σκοτάδι μου.
Είσαι κι εσύ ένα μέρος του τώρα.
Γεύσου τον θυμό από τα σπλάχνα μου [...]
[...] Να κάνω πίσω πλέον δεν μπορώ
Γιατί σ’ αγαπάω [...]
Ακούς ποτέ όσα σου λέω;
Ο ουρανός ζητάει πάντοτε περισσότερα απ’ όσα είμαστε ικανοί να δώσουμε [...]
Έχεις την μοναξιά
καρφιτσωμένη στο πέτο [...]
[...] Το ειλικρινές μου κλάμα
ήχος αφιέρωσης
πειρατικού ραδιοσταθμού [...]