|Χρόνος ΙΙ| της Γεωργίας Καραθανάση

Κι έτσι ξεκίνησαν να περνούν Τα δευτερόλεπτα, τα λεπτά και οι ώρες Χωρίς το βλέμμα σου μέσα στα μάτια μου Χωρίς τα χέρια σου να πνίγουν τον λαιμό μου Κι έγιναν μέρες Κι έγιναν βδομάδες και μήνες Χωρίς έναν ήχο…
Κι έτσι ξεκίνησαν να περνούν Τα δευτερόλεπτα, τα λεπτά και οι ώρες Χωρίς το βλέμμα σου μέσα στα μάτια μου Χωρίς τα χέρια σου να πνίγουν τον λαιμό μου Κι έγιναν μέρες Κι έγιναν βδομάδες και μήνες Χωρίς έναν ήχο…
[...] Οι φιλοσοφημένες δικαιολογίες ηχούν πάντοτε καλύτερα [...]
[...] μέσα στην αγκαλιά του απρόσμενου
σε μια εποχή
πέρα απ'αυτά που περιμένουμε [...]
[...] Να γίνω στα μεσάνυχτα φιγούρα
Την ώρα που αλλάζει ο χρόνος τα παιδιά του [...]
[...] Τα χέρια μας αδειανά,
Τόσο μάταια πλασμένα [...]
[...] προπονήσου, προετοιμάσου σωστά
για την μεγαλοπρεπή της επίσκεψη [...]
...η ασφάλεια για την ασφάλεια...