|Αpril colors…| της Κωνσταντίνας Ρισσάκη

Οι δυό, μετά πολλών μυνημάτων και βιντεοκλήσεων, επιτέλους στο μπαράκι της γειτονιάς τους. Αυτός αμήχανος Αυτή αβέβαιη Αυτοί ανέτοιμοι, -πώς να γκρεμίζούν τ’ άψογα τους ερείπεια- στο πρώτο άγγιγμα, στο πρώτο χάδι.
[...] Όλα στο μυαλό μου είναι προσθέσεις κι αφαιρέσεις μιας συνείδησης που πάλλεται διαρκώς σε θρυμματισμένο δοχείο. [...]
[...] μα αν τα μάτια σου δε βλέπουν το Θεριό, θα σου επιτεθεί [...]
[...] Είμαστε εμείς. Κανείς δεν μας φτάνει τώρα [...]