Φοράω τις ανάσες που θα σε σβήσουν.
Εκπνέεις, με παραλύεις.
Με τι κλαις;
Με τι γελάς;
Όχι, να κλαις θέλω να σε δω.
Από λατρεία.
Να προσκυνήσω κι αυτή τη στιγμή σου.
Να σου πιω το δάκρυ.
Να μάθω γιατί.
Με τι κλαις;
Τι σε συγκλονίζει.
Θα σταθώ μπροστά σου γυμνή
Κόκκινη, από αιμάτινα ρυάκια.
Θα φωναξω το όνομά σου
Σαν ικέτιδα σε άγνωστο βωμό!
Θα παρακαλέσω για έλεος!
Με διέλυσες εν αγνοία!
Ψυχορραγώ!
Με αγνοείς.
Αλλα εγώ υπάρχω.
Υπάρχω.
Ακόμη.
