Βρόχινα μάτια. Λαμπερή θλίψη.
Ο νους ταξιδευτής, σε ένα πλοίο
εμπορικό.
Σκέψεις ναυτικοί, σε λιμάνια χαράς,
αφήνονται για τέρψη στο μουράγιο.
Απέραντο, υποχρεωτικό γαλάζιο.
Οι αναμνήσεις σε κοντέινερ.
Τραβάμε πορεία.
Ο πόνος στο τιμόνι, διαφεντεύει.
Ανάσα!
Το λιμάνι αναχώρησης!
Τελεύεις κι εσύ με τη σειρά σου.
Κι η ευτυχία;
Έτοιμη για μπάρκο!
