|Η γενιά μου| του Πεφτούλη Μαρθόγλου

Η γενιά μου γράφει ποίηση
για να επιβιώσει.
Μαζεύει τα κομμάτια της
τα συναρμολογεί στίχους
και ύστερα τα σκορπά ξανά.
Η γενιά μου γράφει ποίηση
γιατί δεν μπορεί αλλιώς.
Ελπίζει σπάνια
-και αυτό φαίνεται στους στίχους.
Όλοι όμως προσπαθούν σαν Τιτάνες
και στο τέλος ο καθένας καταφέρνει
να υπάρχει με τον τρόπο του.
Η γενιά μου γράφει ποίηση
για να ξεδώσει.
Μιλάει για πράγματα
που ενοχλούν ή δεν αρέσουν
μα αυτό δεν σημαίνει
ότι δεν υπάρχουν.
Η γενιά μου γράφει ποίηση
όπως θα έπρεπε να γράφεται.
Με το ένα χέρι στην καρδιά
και το άλλο μες στην φλόγα.
Εξάλλου,
Μόνο όποιος γλυτώνει
έχει το προνόμιο της μνήμης.
Και έχει ο πια ο πόνος τόσες αφορμές.