|Κάθαρση| της Μαρίας Τσουδερού

Θραύσματα από σπασμένα μπουκάλια αλκοόλ.
Εδώ, εκεί, στο δωμάτιο.
Πατώ προσεκτικά και απρόσεκτα.
Κοιτώ το είδωλο μου. Ιδέα!
Θα χαράξω τις σκέψεις μου να κυλήσει η θύμησή
σου.
Ξεκινάω.
Ασχήμια, αποστροφή και οι γραμμές στην
παλάμη μου λερώνονται.
Ίσως να μην ήταν καλή ιδέα.
Κι η επούλωση;
Απρόσμενη.
Δεν το καταλαβαίνω.
Άκρα ξανά στιλπνά χωρίς ψεγάδι!
Ξανακοιτάζω στον καθρέφτη.
Επιτέλους ανακωχή!