|Φθορά| της Ελένης Γρίδα
Πόση ψυχική φθορά σε βάθος χρόνων,
ισοπεδώνουν έναν άνθρωπο να μην νιώθει ζωντανός [...]
|Μια στιγμή…μια αιωνιότητα| του Γρηγορίου Αλαφοστέργιου
[...] Πóσο κρατάει μια στιγμή;
σαν μνήμη (μέσα μας) όσο μια ζωή [...]
|Ραστώνη| της Γεωργίας Καραθανάση
[...] Να ηχούν οι στίχοι του "Πεχλιβάνη"
"Αέρα να είσαι τιμωρός"
Και είσαι
Μα όχι "στου κόσμου τη ραστώνη"
Αλλά στου κόσμου την αγάπη [...]
|Η ταμπέλα| της Διονυσίας Αδαμοπούλου
[...] Προσπάθησε να κάνεις μία ζωγραφιά
Τα πράγματα στο φόντο δείχνουν το όνομά σου [...]
|Πανσέληνος του Ιούνη| της Γεωργίας Καραθανάση
[...] Αλλά και πάλι καταφέρναμε
Να διπλωνόμαστε και να μαζευόμαστε
Κολλητά ο ένας πάνω στον άλλο [...]
|Πάσχα| του Γιώργου Ερνέστο Μουρελάτου
[...] Αλήθεια μου λέει,
κι αν δεν, χαλάλι, του λέω,
αυτόν ανέστησα,
εμένα ανέστησα [...]
|Φιλεύσπλαχνο| του Θανάση Παλαιοδήμου
[...] Λιγόστεψε η ανάσα μου
κι άλλη ζωή δε θυσιάζω μακριά σου [...]
|Λευκός καμβάς| της Ευφροσύνης Ντούσκα
[...] Τα τρεμάμενα χέρια ζωγραφίζουν ενίοτε φιγούρες εκπάγλου καλλονής και άλλοτε μάζες
συμπυκνωμένες από ανομοιομορφία [...]
[Μετακόμιση] του Δημήτρη Π. Κρανιώτη
[...] τη ζωή μας χτίσαμε
και ξαναπετάξαμε [...]
|Οι κραυγές των γλάρων| της Βασιλικής Δραγούνη
[...] Ένας γλάρος εμφανίζεται στα όνειρά σου
κι ύστερα άλλος, κι άλλος
κι ύστερα
εκείνες οι γνώριμες,
πρωτόγονες κραυγές...
[Άνθρωπε] της Μιράντας Διακουμάκη
[...] και η χαρά σου
ηχεί με πένθιμη φωνή και με μπερδεύει [...]
[10 μέρες ζωής] της Χριστίνας Αγγελίδη
[...] Αν φοβάμαι κάτι, σκεπτόμενη τον χρόνο που έχει ξεκινήσει να μετρά αντίστροφα πια, είναι μήπως ο θάνατος μαζί μ' εμένα πάρει και τις αναμνήσεις μου [...]