|Εγώ είμαι εδώ| της Αλεξάνδρας Χρονοπούλου

[...] Να σε σβήνω. Να φωτίζω
τη νύχτα. Να σκοτεινιάζω τη μέρα. Να σου παίζω πιάνο με δοξάρι [...]
[...] Να σε σβήνω. Να φωτίζω
τη νύχτα. Να σκοτεινιάζω τη μέρα. Να σου παίζω πιάνο με δοξάρι [...]
[...] Είμαστε πονεμένα, παθιασμένα κομμάτια σάρκας [...]
[...] ‘’Πρέπει να διορθώσουμε τα μάτια μας’’…
όλα τα άλλα, είναι δεύτερα.