|Ερινύα| της Ισιδώρας Ευστρατίου

[...] Σαν ερπετά καμωμένα με κείνα τα κεφάλια που όπου ρίξουν το βλέμμα ερημώνουν καθετί όμορφο βρίσκεται στις γειτονιές μου…
φίδια τυλιγμένα σε ανθρωπομορφισμού εικόνες [...]
[...] Σαν ερπετά καμωμένα με κείνα τα κεφάλια που όπου ρίξουν το βλέμμα ερημώνουν καθετί όμορφο βρίσκεται στις γειτονιές μου…
φίδια τυλιγμένα σε ανθρωπομορφισμού εικόνες [...]
[...] Απ' τα ερμητικά κλειστά παραθυρόφυλλα
κατάφερνε να τρυπώσει μια στριγγλιά σκονισμένου αέρα [...]
[...] και η χαρά σου
ηχεί με πένθιμη φωνή και με μπερδεύει [...]