[...] Αν ακούσω τις ανήμερες σιωπές σου;
Αν σε πάρω αγκαλιά;
Αν μάχομαι απέναντι στα πρέπει σου; [...]

[...] Η ίδια μου η ανάγκη να σε θρέψω,
σαν ένα μωρό που από το σώμα μου αναπνέει [...]

Πώς θα ζήσω ξανά τις στιγμές; [...]

[...] Εμείς σχεδιάζαμε βόλτες πρωινά Κυριακής στην αγκαλιά σου [...]

[...] Είναι ελεύθερος ο έρωτας [...]

[...] Δεν έμαθαν τίποτα ο ένας για τον άλλον Την άλλη μέρα ξύπνησαν και άρχισαν τις συστάσειςτης σάρκας τα κελιά γέμισαν εξεγερμένους κρατούμενους που έτρεχαν να βρουν πώς να αποδράσουν [...]