|Στον εσωτερικό εαυτό μου| του Σωτήρη Διαμάντη

[...] Εκείνη έμεινε
εκεί να περιμένει μέχρι να έρθει το ασθενοφόρο…
[...] Εκείνη έμεινε
εκεί να περιμένει μέχρι να έρθει το ασθενοφόρο…
[...] Ξημέρωνε πλέον και μια καινούργια δύσκολη υπόθεση άρχιζε και μέσα σε όλα αυτά του έκλεινε και το μάτι το παρελθόν [...]
[...] αν τον ρωτούσε κάποιος «γιατί την αγαπάς;» η απάντησή του πλέον θα ήταν «για εκείνο το χαμόγελο….».