|Ελπίδα| της Φωτεινής Σταματίου

[...] Καταγινόμαστε οχήματα εκχύλισης κι εκτίναξης απόλυτου ερωτικού
θριάμβου πάλι και πάλι [...]
[...] Όπως και η αγάπη θα ξεφύγει από το κενό σου
Το κενό που μου επέβαλες [...]
[...] Όταν τα δάκρυα στεγνώσουν μαζί με τα υπόλοιπα υγρά
κοιτάζει αλλού· δεν ξέρω πού
πάντως σίγουρα όχι στα μάτια της.
Οδηγεί πίσω – η οικογένεια τον περιμένει κάθε βράδυ [...]