[Γιατί σου ζήτησα να μπεις για μπάνιο] της Ελίζας Μπάκου

[...] Ο κόσμος σπάει σε λεπτά, διάφανα κομμάτια και ανασυντίθεται στη μορφή σου [...]
[...] Ο κόσμος σπάει σε λεπτά, διάφανα κομμάτια και ανασυντίθεται στη μορφή σου [...]
[...] Και κάπου, σε κάποια άλλη στιγμή, σε μια άλλη εποχή και ίσως σε κάποια άλλη χώρα, μια λευκή πάχνη με τη μυρωδιά της θάλασσας θα μεταφέρει την αγάπη του νεαρού άνδρα και του μικρού κοριτσιού για να μπορεί ο κόσμος να ανασαίνει ξανά και τ’ ασημένια φεγγάρια να ξεκουράζονται.