|Καταφυγή| της Μίνας Πατρινού

Μια σιωπή μες στη θάλασσα
γεμίζει τις αποστάσεις
απ’ τ’ αστέρια ως τα χείλη μας [...]
Μια σιωπή μες στη θάλασσα
γεμίζει τις αποστάσεις
απ’ τ’ αστέρια ως τα χείλη μας [...]
[...] Με χρυσοκέντητα δειλινά
το κορμί σου αντικρίζουν [...]
Ακούς ποτέ όσα σου λέω;
Ο ουρανός ζητάει πάντοτε περισσότερα απ’ όσα είμαστε ικανοί να δώσουμε [...]
...και έργα τέχνης να στάζουν τα χρώματα...
[...] Οι φίλοι μου,
μια ''Ερατώ'' με κόκκινα όνειρα.
Περίεργο φεγγάρι απόψε
Σα σιδερένιος δίσκος [...]