|Χρόνος ΙΙ| της Γεωργίας Καραθανάση

Κι έτσι ξεκίνησαν να περνούν Τα δευτερόλεπτα, τα λεπτά και οι ώρες Χωρίς το βλέμμα σου μέσα στα μάτια μου Χωρίς τα χέρια σου να πνίγουν τον λαιμό μου Κι έγιναν μέρες Κι έγιναν βδομάδες και μήνες Χωρίς έναν ήχο…
Κι έτσι ξεκίνησαν να περνούν Τα δευτερόλεπτα, τα λεπτά και οι ώρες Χωρίς το βλέμμα σου μέσα στα μάτια μου Χωρίς τα χέρια σου να πνίγουν τον λαιμό μου Κι έγιναν μέρες Κι έγιναν βδομάδες και μήνες Χωρίς έναν ήχο…
[...] Μου αρέσει
Να σε περιμένω
Να έχω το βλέμμα και το νου μου
Στη γωνία του δρόμου [...]
[...] Να ηχούν οι στίχοι του "Πεχλιβάνη"
"Αέρα να είσαι τιμωρός"
Και είσαι
Μα όχι "στου κόσμου τη ραστώνη"
Αλλά στου κόσμου την αγάπη [...]
[...] Με κουβαλάς μαζί σου
Κι ας μην μπήκα στην αποσκευή σου
Είμαι στη σκέψη σου
Είμαι στο πρόγραμμά σου
Είμαι στην απάντησή σου [...]
[...] Σ' ευχαριστώ για τη συντροφιά
Που μου έχεις κρατήσει
Και για όλα τα όνειρα
Που μου έχεις χαρίσει.
[...] Αλλά και πάλι καταφέρναμε
Να διπλωνόμαστε και να μαζευόμαστε
Κολλητά ο ένας πάνω στον άλλο [...]
[...] Να σε ποθώ, να σε προσμένω
Κι εσύ ακόμα να λείπεις
Κουράστηκα να είσαι ο ιδανικός
Και να μην αγγίζω το σώμα σου [...]
[...] Στο τέλος της μέρας πάντα με νικάς
Πάντα ξαπλώνω πλάι με την απουσία σου [...]
[...] Να μιλάει για την απαράμιλλη ομορφιά της εικόνας σου που εναρμονίζεται τέλεια με την ομορφιά της ψυχής σου [...]