|Ο Χρόνος μας| της Ευτυχίας Κατελανάκη

[...] Οι φιλοσοφημένες δικαιολογίες ηχούν πάντοτε καλύτερα [...]
[...] Οι φιλοσοφημένες δικαιολογίες ηχούν πάντοτε καλύτερα [...]
Πώς θα ζήσω ξανά τις στιγμές; [...]
[...] Και τ’ όνομά του παρομοιάζεται με μια λέξη
που αντιστοιχεί στον έρωτα, το μόνιμο τίτλο
της λησμονιάς [...]