|Μια στιγμή…μια αιωνιότητα| του Γρηγορίου Αλαφοστέργιου

—Μου χαρίζεις αυτό το χορό;
-(αδιάφορη σιγή από την Ψυχή*)
—Και’γω στον ψηφιακό μου χώρο…αθάνατη!
Μ’ αυτόν τον όρο.
Και μου τον χάρισε (σε αυτή που ο χρόνος δε θα φέρει άλλο καλοκαίρι)!
Πóσο κρατάει μια στιγμή;
σαν μνήμη (μέσα μας) όσο μια ζωή, μα σαν
με τέχνη σμίξει μια αιωνιότητα!