Μοιραία συνάντηση είπα
καθώς το μάτι μου τρεμόπαιζε
κάθε φορά που με κοιτούσες.
Δεν ήξερα που θα κατέληγε
εκείνη η μέρα, ούτε με απασχολούσε.
Μετά από καιρό
ένιωθα μια έντονη λιακάδα
μέσα στο στεγνωμένο μου χαμόγελο.
Δεν με ένοιαζε αν μετά από λίγο
με χτυπούσε κάποιος απρόσεκτος οδηγός
ή αν πέθαινα ακαριαία από ανακοπή.
Όλοι οι περίεργοι ιδεασμοί είχαν φύγει
μαζί με όλες αυτές τις γαμημένες σκέψεις
που μου τσουρουφλίζουν κάθε μέρα το κρανίο.
Όπως και ναχει όλα τα όμορφα τελειώνουν
και εγώ ξέρω βαθιά μέσα μου
πως δεν θα ξαναειδωθούμε ποτέ.
Ας είναι, κάποιες στιγμές χαράς αξίζουν
περισσότερο από τον πόνο της απώλειας.
