Καλώς ήρθες Χειμώνα με μιαν αίγλη από γκρίζο
Της Ζωής αναθήματα δάκρυα και μέλι
Ξεπροβάλλει η Σελήνη στ’ ουρανού τη θυμέλη
Καλώς ήρθες Πατέρα με σιτάρι και αλάτι
Ανασταίνει η Φύση του κορμιού της το κάλλος
Στα μαλλιά της Μητέρας μαβιά άνθη και άλως.
Αναθήματα = αφιερώματα στους Θεούς
Θυμέλη = το κέντρο του αρχαίου Ελληνικού θεάτρου, όπου στεκόταν ο κορυφαίος του
χορού
Άλως = φωτεινός περίγυρος, φωτοστέφανο
