|Ήττα| της Γεωργίας Καραθανάση

[...] Στο τέλος της μέρας πάντα με νικάς
Πάντα ξαπλώνω πλάι με την απουσία σου [...]
[...] Στο τέλος της μέρας πάντα με νικάς
Πάντα ξαπλώνω πλάι με την απουσία σου [...]
[...] Να είμαι μαζί σου μια στιγμή
Που θα με στοιχειώνει πάντα.
[...] και η χαρά σου
ηχεί με πένθιμη φωνή και με μπερδεύει [...]