[Γενναιόδωρη] του Αλέξη Αντωνόπουλου

[...] Όταν τα δάκρυα στεγνώσουν μαζί με τα υπόλοιπα υγρά
κοιτάζει αλλού· δεν ξέρω πού
πάντως σίγουρα όχι στα μάτια της.
Οδηγεί πίσω – η οικογένεια τον περιμένει κάθε βράδυ [...]
[...] Όταν τα δάκρυα στεγνώσουν μαζί με τα υπόλοιπα υγρά
κοιτάζει αλλού· δεν ξέρω πού
πάντως σίγουρα όχι στα μάτια της.
Οδηγεί πίσω – η οικογένεια τον περιμένει κάθε βράδυ [...]
[...] Ήρθε η στιγμή να πάρω την επόμενη ανάσα, και θυμήθηκα τη σημασία του ν’ αναπνέω. Αν με ρωτούσες εκείνη τη στιγμή γιατί δυσκολευόμουν να πάρω την επόμενη ανάσα, δεν θα μπορούσα να σου απαντήσω [...]