|Χωρίς αρχή| του Κώστα Λαζαράκη

[...] Έπαψα να βιάζομαι
γιατί τίποτα δεν έχει νόημα
αν δε σε αγαπώ [...]
[...] Έπαψα να βιάζομαι
γιατί τίποτα δεν έχει νόημα
αν δε σε αγαπώ [...]
Στη ζωή μας,συνυπάρχουν τα υποκείμενατης αποδοχής και της απόρριψης. Κι εσύ, ξαπλώνεις γυμνή.Γεύεσαι την κάθε αράγιστη ηδονή. Σκέψου μόνο ένα λεπτό,εκείνες που δε γεύτηκαν ποτέ,το σώμα ενός άλλου,εκείνες που συσσώρευσαν μια ολόκληρη ζωή,τα αφόρητα ερωτικά τους βάσανα. Εκείνες,που νιώθουν περιττές.