|Τα δώρα| της Ιφιγένειας Δεριζιώτη

[...] Της Ζωής αναθήματα δάκρυα και μέλι
Ξεπροβάλλει η Σελήνη στ' ουρανού τη θυμέλη [...]
[...] Της Ζωής αναθήματα δάκρυα και μέλι
Ξεπροβάλλει η Σελήνη στ' ουρανού τη θυμέλη [...]
[...] φοβάμαι πως δεν φτάνει
το άγγιγμά μου
σ' αυτά που ονειρεύομαι [...]
[...] Μάνος: Φτερουγίζουν μέσα μου τα συναισθήματα, κομμάτια από παλιές φωτογραφίες και άνθη. Πέταλα στρωμένα και καρδιές πατημένες σα σταφύλια που' βγαλαν κρασί. Ένα έρημο κενό χωρίς αντίλαλο το σκιερό μου μέσα. (Παύση) Εσύ αποκούμπι μου και δεκανίκι μου είσαι. Σ' εσένα στηρίζομαι απάνω [...]