|Συνεδρία 23| του Θανάση Πάνου

[...] Όμως γιατρέ μου, δεν μου αρέσει η μυρωδιά των ανθρώπων και ακόμη χειρότερα η δικιά μου μυρωδιά [...]
[...] Όμως γιατρέ μου, δεν μου αρέσει η μυρωδιά των ανθρώπων και ακόμη χειρότερα η δικιά μου μυρωδιά [...]
[...] Παρατηρούσε το πλοίο της γραμμής που ερχόταν κάθε δεύτερη μέρα ξεβράζοντας όλο και περισσότερο κόσμο στο λιμάνι, ξάπλωνε στην άμμο και κόμπαζε όταν όλοι-και κυρίως όλες-τον φώναζαν με τ’ όνομά του [...]