|Ερωτικό| της Ευτυχίας Κατελανάκη
[...] κάθε φορά που η ηδονή της ελπίδας
κορυφώνεται στην αυταπάτη
σε γκρεμίζω σ’ ένα όνειρο δικό μου
(Λες να ‘ρθεις;)
δε σοκάρομαι πια [...]
[...] κάθε φορά που η ηδονή της ελπίδας
κορυφώνεται στην αυταπάτη
σε γκρεμίζω σ’ ένα όνειρο δικό μου
(Λες να ‘ρθεις;)
δε σοκάρομαι πια [...]